Het is niet dat ik de zwarte flatcoated retriever niet mooi vindt, in tegenstelling die is prachtig. Maar de vooroordelen en dat er niet mee gefokt kan worden, als je het over een combinatie liver-liver hebt, kloppen niet.
Ook is een kleur zeker niet het belangrijkste bij een keuze om met een hond te fokken, de gezondheid maar ook de goede bouw en anatomie van de hond tellen een hele belangrijke rol in die keuze.
In 2014 werd er bij de vereniging van Flatcoats in de vergadering gesproken over het fokken met de kleur “liver” wat ik hier nu gewoon bruin ga noemen.
De bewering van enkele fokkers was, dat dit niet mogelijk was.
Ze vergeleken een kleur van een hond met een potje verf, als er niet genoeg zwart in zat zou de kleur bruin verdwijnen. In die vergadering werd gestemd en een klein groepje mensen ik dacht een stuk of 5 a 6 stemde tegen eindeloos met bruin te fokken.
Nu kan ik me daarbij neer leggen als daar een wetenschappelijke verklaring voor is, maar die was er niet.
Er zou ooit een fokker het gedaan hebben in Engeland, en dat was niet gelukt 'riepen de dames'
Nu weet ik dat vroeger en in Engeland veel lijnteelt gedaan werd, en de middelen beperkt en ook beperkte lijnen.
Tegenwoordig heb je internet en kun je veel natrekken, en beter zoeken naar een goede combinatie zodat je wel gezonde genen hebt, niet te kort op de lijnen fokt. En vooral welke kleur bruin erin of beter erachter zit.
Zo moet je niet de foute genen “op dubbelen” dit moet niet met ziektes maar ook niet met kleur. (Op dubbelen is wanneer er een dezelfde hond terugkomt in de ene kant van de lijn, maar ook bij de andere kant. Dus geen 2 opa's hetzelfde maar b.v. de opa van opa en aan moeders kant ook dezelfde opa terugkomt.) Dan is het geen lijnteelt meer, maar verder weg in de lijn, waar je altijd wel iets ziet terugkomen.
Over "mijn" bruin fokken